დასავლეთსა და რუსეთის პრეზიდენტ ვლადიმერ პუტინს შორის კონფლიქტის შემდეგი ნაბიჯი უნდა ყოფილიყო ევროპული ბოიკოტი რუსეთის ნახშირზე, ნავთობსა და ბუნებრივ აირზე. ამის ნაცვლად, ეს შეიძლება იყოს პუტინის მიერ გაზის ემბარგო ევროპაში. ეს დაახლოებით იგივეა.
ევროკავშირის ქვეყნებმა უნდა მიიღონ ის, რასაც ზოგიერთი მათგანი - განსაკუთრებით გერმანია და ავსტრია - წლების განმავლობაში უარყოფდნენ. ისეთი ამორალური დესპოტის თვალში, როგორიც პუტინია, ყველაფერი ომის იარაღია. ეს მოიცავს ბირთვულ და ქიმიურ იარაღს, მაგრამ ასევე ხორბალს, დეზინფორმაციას და, რაც მთავარია, ენერგიას.
ათწლეულების მანძილზე პუტინი ყველაფერს აკეთებდა იმისათვის, რომ ევროპული ქვეყნები მაქსიმალურად დამოკიდებულნი ყოფილიყვნენ ციმბირის ნახშირწყალბადებზე, რათა შეექმნა დაუცველობა დასავლეთში. ახლა ის ამ სისუსტეებს იყენებს.
აპრილიდან კრემლი წყვეტს რუსული გაზის მიწოდებას ევროკავშირის ქვეყნებში, რომელსაც პუტინი მტრულად მიიჩნევს - ჯერ პოლონეთსა და ბულგარეთს, შემდეგ ფინეთს, ნიდერლანდებსა და დანიას. ის ახლა ზღუდავს გაზს, რომელიც მიედინება Nord Stream-ის გავლით გერმანიაში. ასევე დაზარალდნენ სხვა მიმღებები, როგორიცაა იტალია. ენერგეტიკის საერთაშორისო სააგენტო აფრთხილებს ქვეყნებს, რომ პუტინს შეუძლია გაზის მიწოდება მთლიანად შეაჩეროს რამდენიმე თვეში.
ალბათ, პუტინი ამას გააკეთებს და ამას მხოლოდ იმიტომ გააკეთებს, რომ შეუძლია. წიაღისეული საწვავის გაყიდვით ომის პირველ 100 დღეში რუსეთმა იმდენი თანხა გამოიმუშავა, რამდენიც არასოდეს. ერთ-ერთი მიზეზი ის არის, რომ ისეთი ქვეყნები, როგორიცაა ჩინეთი და ინდოეთი, ევროკავშირის ჩასანაცვლებლად იბრძვიან. დამატებით, ენერგორესურსების მზარდი ფასები ანაზღაურებს შემცირებულ მოცულობებს ევროპაში.
როგორც სჩვევია, პუტინი თავის აგრესიას ჭკუით ფარავს. ზოგჯერ ის მყიდველებს ადანაშაულებს - მაგალითად, რუბლებში გადაუხდელობის გამო, მიუხედავად იმისა, რომ ეს არ არის გათვალისწინებული კონტრაქტებში - ან “ტექნიკურ” პრობლემებს იშველიებს. Nord Stream-ის შეფერხებები სავარაუდოდ დაკავშირებულია დაკარგულ კომპონენტებთან.
იტალიის პრემიერ-მინისტრმა მარიო დრაგიმ რუსულ საბაბებს “ტყუილი” უწოდა. პუტინის მიზანი გასაგებია. ისეთ ქვეყნებს, როგორიცაა გერმანია, აიძულებს ამოიწურონ საცავის ავზები გათბობის სეზონის დაწყებამდე. პუტინს უყვარს ენერგორესურსების მზარდი ფასები, რასაც დეფიციტი იწვევს. ეს აზიანებს დასავლელ მომხმარებლებს, იწვევს სოციალურ დაძაბულობას და შესაძლოა მაინც შეამოწმოს ევროკავშირის გადაწყვეტილების სიმყარე.
პუტინი განსაკუთრებით აღფრთოვანებული იქნება, თუ ენერგეტიკული ბლოკადა ევროპის ინდუსტრიის ნაწილის დახურვას გამოიწვევს. ეს შეიძლება მოხდეს. რამდენიმე გერმანულმა ინდუსტრიულმა კომპანიამ უკვე განაცხადა, რომ ენერგიის გაძვირების ან დეფიციტის შემთხვევაში, წარმოებას შეამცირებენ.
ავსტრიამ, ნიდერლანდებმა, შვედეთმა და დანიამ უკვე გაააქტიურეს საგანგებო გეგმები. გერმანიაში “საგანგაშო” რეჟიმი ამოქმედდა. მესამე ეტაპზე (გადაუდებელი) ხელისუფლება სრულად გააკონტროლებს ქვეყანაში ბუნებრივი აირის განაწილებას. გერმანია და ევროპის სხვა ნაწილები მიდიან რაციონირებისკენ - არსებითად ომის ეკონომიკისკენ.
ავსტრიას უკვე მოუწია ნახშირზე მომუშავე ელექტროსადგურის გადატვირთვა. გერმანია ასევე იწყებს ქვანახშირზე მომუშავე გენერატორების ამუშავებას. ეს რთულია იმ ქვეყნისთვის, რომელიც ნახშირის მთლიანად ამოღებას გეგმავს და განსაკუთრებით მტკივნეულია მწვანეთა პარტიისთვის, რომლებიც მართავენ ენერგეტიკისა და ვაჭრობის გაერთიანებულ სამინისტროებს და იძულებულნი არიან, თავად განახორციელონ ეს პოლიტიკური შემობრუნება.
გერმანიის გაჭირვება არის პასუხი ათწლეულების კუმულატიურ პოლიტიკურ შეცდომებზე. არა მხოლოდ ეს, თანმიმდევრული მთავრობები - მათ შორის ოთხივე ძირითადი პარტია სხვადასხვა დროს - გულუბრყვილოდ გახდნენ დამოკიდებული რუსეთის გაზზე. მათ ასევე დაუფიქრებლად თქვეს უარი ბირთვული ენერგიის წარმოებაზე.დეკემბერში ბოლო სამი ატომური ელექტროსადგურის გამორთვა იგეგმება. ფაქტობრივად, გერმანიის წინა მთავრობები ნებაყოფლობით იყვნენ პუტინის ენერგეტიკის მძევლები.
ეს კიდევ უფრო მტკივნეულს ხდის ქვეყანაში დებატებს. ოპოზიციისა და მთავრობის მემარჯვენე-ცენტრისტულ პარტიებს სურთ, დარჩენილი სამი ატომური ელექტროსადგურის მუშაობა გაგრძელდეს. მემარცხენე ცენტრისტული სოციალ-დემოკრატები და მწვანეები, ვისთვისაც ბირთვული ენერგიის წინააღმდეგობა თაობათა ტოტემი იყო, კვლავ იბრძვიან.
ასეთი დებატები იმის დასტურია, რომ რეალობა ჯერ ბოლომდე არ არის გააზრებული. გარდაცვლილი ფსიქიატრი ელიზაბეტ კუბლერ-როსი თვლიდა, რომ ადამიანებმა უნდა გაიარონ მწუხარების ხუთი ეტაპი - უარყოფა, გაბრაზება, გარიგება, დეპრესია და მიღება. გერმანელები პირველ ოთხეულში ჩარჩნენ.
მიღება ნიშნავს პუტინის წინააღმდეგ ეკონომიკური ომის მომზადებას. ეს ნიშნავს წიაღისეული საწვავის მოპოვებას სხვა ქვეყნებიდან, გაზის ამოღებას მიწიდან და თხევადი სახით ზღვიდან შემოტანას. ეს ასევე ნიშნავს ატომური ენერგიის წარმოებას, ქარის წისქვილების დაყენებას და სხვა ყველაფერს.
მაგრამ უპირველეს ყოვლისა, მიღება ნიშნავს შემცირებას. ყველა ევროპელმა უნდა შეწყვიტოს ეზოპეს ზღაპრის ბალახი, რომელიც ზაფხულში თამაშობდა და მხიარულობდა და ზამთარში არაფერი ჰქონდა. ამის ნაცვლად, ისინი უნდა გახდნენ ზღაპრის ჭიანჭველები - მომთმენი, შემწყნარებელი, შემნახველი. დასავლეთ ევროპელებს გაუმართლათ, რომ უკრაინელების მსგავსად არ მონაწილეობენ შეტაკებებში, მაგრამ ისინი უკვე არიან პუტინის წინააღმდეგ ეკონომიკური ომის მონაწილეები. მსხვერპლის გაღების დროა.
Bloomberg-ის ორიგინალური სტატიის ავტორი: ანდრეას კლუთი