ყველასთვის საყვარელი თხილის სპრედი, Nutella გლობალიზაციის სარგებლისა და დანახარჯების კლასიკური მაგალითია.
მიწოდების ჯაჭვის მეშვეობით, რომელიც თითქმის ყველა კონტინენტს ეხება, ყოველწლიურად დაახლოებით 400 000 ტონა Nutella იწარმოება. მისი ძირითადი ინგრედიენტები, როგორიცაა კაკაო, თხილი და პალმის ზეთი, აფრიკაში, ახლო აღმოსავლეთსა და აზიაში მოიპოვება.
Nutella მხოლოდ ერთია იმ მრავალი შეხსენებიდან, რომ მრავალეროვნული მიწოდების ქსელები ისეთი გლობალური ბრძოლების ეპიცენტრშია, როგორიცაა კლიმატის ცვლილება და ადამიანის უფლებების დარღვევის წინააღმდეგ ბრძოლა. და მაინც, როგორც ჩანს, ეს პასუხისმგებლობა ფირმებს ჯერ კიდევ აკვირვებს.
კომპანიების მხრიდან აუცილებლობა, რომ გაიხედონ საკუთარ კარს მიღმა და აკონტროლონ წარმოების ყველა ასპექტი, COP26 სამიტის ერთ-ერთი თემა იყო. სამიტის, სადაც პალმის ზეთის მწარმოებლები იმ 100 ქვეყანას შორის იყვნენ, რომლებმაც 2030 წლისთვის ტყეების განადგურების შეჩერების პირობა დადეს.
მიუხედავად იმისა, რომ ბიზნესმა დიდი გზა გაიარა საუკუნის დასაწყისიდან, როდესაც პასუხისმგებლიანი ინვესტიციების პრინციპები ჩამოყალიბდა, ახლა ბარიერის ამაღლების დროა.
ამოცანა პირველ რიგში კანონმდებლებს ეკისრებათ. ნებაყოფლობითმა პრინციპებმა და ნორმებმა ადგილი უნდა დაუთმოს კანონმდებლობას. ეს ფირმებს უბიძგებს გამჭვირვალე გახადონ მიწოდების ჯაჭვები, რომლებიც გრძელი რთული და გაუმჭვირვალეა.
ბრიტანეთში და ევროკავშირში სავალდებულო მოთხოვნების კანონპროექტები უკვე შეთავაზებულია. ევროკავშირი დაჯარიმებით ემუქრება კომპანიებს, რომლებიც უკანონო ტყის გაჩეხვასთან დაკავშირებულ პროდუქტს გამოიყენებენ, ხოლო ბრიტანეთი უფრო ფართო მიდგომას ეძებს გარემოსდაცვითი ზიანის დასჯისთვის.
თუმცა, ამასთან ერთად, ახალი კანონმდებლობის მიზანი უნდა იყოს გლობალიზაციის სარგებლის შენარჩუნება მისი ზიანის შემცირების პირობებშიც, რომ არ შექმნას ყველაზე დიდი ჩაქუჩი, რომლითაც ბიზნესს დაარტყამს. პირველ რიგში, მთავრობები უნდა დაეხმარონ ფირმებს ადამიანის უფლებებისა და გარემოს შესახებ საკუთარი კანონებისა და პრინციპების აღსრულებით. კანონმდებლები არ უნდა ჩაერიონ კომპანიების მართვაში, მაგალითად, მოითხოვონ წარმოების მეტად ნაციონალიზაცია ან კორპორატიული მართვის წესების შეცვლა.
ასევე, ხელმისაწვდომი უნდა იყოს მცირე და საშუალო ბიზნესისთვის დახმარება, რომელიც შეიძლება მათ გამართლებულად უარყონ მიწოდების ჯაჭვის აუდიტის შედარებით მაღალი ღირებულების გამო. განვითარებად ბაზრებზე პროდუქტის სტანდარტების კვლევამ ასეთი აუდიტის ღირებულება თითო ფირმაზე $425,000-მდე შეაფასა. ეს ხარჯი შეიძლება იყოს არაპირდაპირი გზით უზრუნველყოფილი მთავრობების ან უფრო დიდი კომპანიების მიერ, რომლებსაც შეუძლიათ მეტი დახარჯონ მომწოდებლების სტანდარტების გასაუმჯობესებლად.
კომპანიები ბუნებრივად გამოხატავენ წინააღმდეგობას. მიწოდების ჯაჭვების საფუძვლიანად შემოწმებამ შეიძლება გამოავლინოს უსიამოვნო სიურპრიზები. წესების გამკაცრება, სავარაუდოდ, ხარჯების გაზრდას გამოიწვევს. თუმცა, ამავდროულად, ბიზნესმა ასევე უნდა გააცნობიეროს, რომ ეს საბოლოო ჯამში მათ სასარგებლოდ იქნება. ვაჭრობის უფრო სამართლიანი პირობები დაიცავს მიწოდებას და ასევე გაზრდის მომხმარებელთა მოთხოვნას.
რაც უფრო მეტად ვენდობით გზას, რომლითაც ჩვენმა საუზმემ ჩვენამდე მოაღწია, მით მეტად ენდობა მომხმარებელი პროდუქტს. ზოგჯერ ბიზნესში კარგის გაკეთება კარგი ბიზნესის გაკეთებასაც უდრის.
Bloomberg-ის ორიგინალური სტატიის ავტორი: ლაიონელ ლორენი